Her an bir armağan

Şimdiki an, Hristiyanlıkta olsun diğer büyük dinlerde olsun, ruhsal yaşamın bir anahtar öğesidir. Bunun nedeni de, kuşkusuz zamanın durdurulamaz akışına karşı koyabilen bir siper, onu durdurabilen bir ara, hatta her derde deva olarak keşfedildiğinden dolayıdır. Bununla ilgili en eski tanıklığa Budistlerin Kutsal Kitaplarında rastlarız: “Buda’ya, günde sadece bir öğünle beslenip, basit ve sakin bir yaşam sürdüren öğrencilerinin, nasıl olur da bu denli neşe saçabildiklerini sorduklarında, kendisi şu cevabı verir: ‘Geçmişlerinden pişman değiller, gelecek onları endişelendirmiyor, onlar şimdide yaşıyorlar. İşte bundan dolayı, etraflarına neşe saçıyorlar. Gelecek için endişelenen ve geçmişin özlemini çeken akılsızlar ise, güneşin altında solup kuruyan yeşil sazlar gibidirler.’ ” Allah’ın iradesine teslimiyet üzerine kurulan İslam geleneğinde de bugünü, şimdiyi yaşamak çok önemlidir. Hazreti Muhammed’in bir “hadis”inde şöyle deniliyor: “Akşam olunca, sabahı bekleme. Sabah olunca da, akşamı bekleme”. Büyük manevi Sufi akımında şimdiki an, Allah’ın huzurunda tamamıyla çıplak ve yoksul bir şekilde durmaya yardımcı oluyor. Bundan dolayı da Sufiler “şimdiki anın evlatları” olarak da tanınıyorlar. Hristiyan Vahyi’ne göre ise, zamana yeni bir açıdan bakılıyor. İncil’de şimdiyi yaşamakla ilgili önerilere çok fazla rastlanıyor: “O halde yarın için kaygılanmayın. Yarının kaygısı yarının olsun. Her günün derdi kendine yeter” (Matta 6, 34); “Hiç kaygılanmayın” (Filipililer 4, 6); “Bütün kaygılarınızı O’na yükleyin. Çünkü O sizi kayırır” (1Petrus 5, 7). Chiara’ya özgü bir yaşam şekli olan ruhaniyetiyle karşılaşan insanlar, kendisinin farklı şekil ve yöntemlerle açıklamış olduğu şimdiki anı yaşamaya koyulduklarında, ne denli yardımcı olduğunun farkına vardılar. Yaşamın zorluklarıyla mücadele veren insanların, kendilerini bulmaları ve yaşam planlarını anlayabilmeleri için, “zamanı durdurabilen” hatta bir tür “time- out” gibi olan küçük ve kolay okunabilen bu kitap ortaya çıktı.