Özgür Kılan Tövbe

Şimdi, size bir gencin hikâyesini anlatmak istiyorum. Hristiyan bir ailede yetişmiş, pazar günü ibadetlerine düzenli katılan bir gencin hikâyesidir bu. Dışarıdaki birisinin gözüyle, ‘ne iyi bir çocuk’ dedirtebilecek bir gençti bu. Ama aynı gencin içsel hayatı tam bir karmaşa içerisindeydi. Bir şeylerin eksik olduğunun farkındaydı. Hayatında parmağını tam üstüne basamadığı bir boşluğu vardı. Bir akşam bu gencin hayatı tümden değişecekti. İncil’i ilk defa üniversite birinci sınıfta kendi rızasıyla okumaya başlamıştı. Matta 6:24 ayeti karşısına çıktığında hüngür hüngür ağlamaya başlamıştı: “Hiç kimse iki efendiye kulluk edemez. Ya birinden nefret edip öbürünü sever, ya da birine bağlanıp öbürünü hor görür.” Ayet tam gencin yaşadığı ikilemi anlatıyordu. Aslında genç o sırada neler olduğunu tam anlayamıyordu, ama sonra anlayacaktı ki bu Tanrı’nın ruhuyla ilk buluşmasıydı. O gözyaşlarıyla birlikte gencin burukluğu, Tanrı’dan uzaklık hissi, çeşitli günahlara olan bağımlılıkları damla damla çözülüp aktı gitti. Gencin ruhu ilahi bir dokunuşu tecrübe etmiş, değişime uğramıştı. Bu genç kimdi, biliyor musunuz?